Daniël Maes (74), norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24 miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse norbertijn Maes is om van het klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het christendom, in dialoog met joden en moslims.
Goede Vrienden,
De definitieve ommekeer is eigenlijk begonnen. In versneld tempo moeten de samenzweerders tegen Syrië erkennen dat ze het niet kunnen halen tegen een volk dat eensgezind achter zijn regering en president staat. Toch blijven de rebellen op hun aftocht nog zoveel mogelijk mensen vermoorden, vooral christenen. Vooral ons dorp, dat nu nog meer een verzamelplaats van terroristen wordt is nog lang niet veilig.
P. Daniel.
.
Vrijdag 31 mei – vrijdag 7 juni 2013
In een interview dat vorige donderdag door de Libanese zender Al Manar werd uitgezonden spreekt president Bachar al Assad zijn vertrouwen uit dat de rebellen uiteindelijk overwonnen zullen worden. Hij laat verstaan dat hij van Rusland anti-afweergeschut heeft ontvangen en dat de sjiitische Hezbollah aan de zijde van de regeringstroepen vecht en nu Qousseir aan het heroveren is. Hij sluit niet uit dat hij kandidaat zal zijn bij de presidentsverkiezingen volgend jaar. En hij spreekt dreigende taal tegen Israël. Israël heeft al drie verwoestende luchtaanvallen tegen Damascus uitgevoerd en houdt sinds 1967 de Syrische Golanhoogte illegaal bezet. De president laat verstaan dat hij onder grote druk staat vanwege het volk om aan de agressie van Israël een eind te maken.
De Nationale Syrische Coalitie is inmiddels in Istanbul in vergadering, onder meer om weer een nieuwe schaduwpresident (de vierde) te kiezen want Ghassan Hitto is maar een interim. De oppositie doet een dringende oproep aan de internationale gemeenschap in verband met de aanvallen van het leger op Qousseir, waar, volgens hen, nu duizend gewonde burgers in gevaar zouden zijn. De westerse pers spreekt van een “dramatische toestand in Qousseir”. Huichelarij troef. Wij hebben in de gemeenschap meerderen die afkomstig zijn van Qousseir en bovendien vangen we een aantal families op die uit Qousseir gevlucht zijn. Ze laten ons op hun gsm beelden zien van de verwoestingen en plunderingen waarmee de “oppositie” de stad tot een spookstad heeft gemaakt. Nu het leger hen eindelijk gestopt heeft moet de ”internationale gemeenschap” hen ter hulp komen, omdat ze vanuit deze strategisch uiterst belangrijke plaats heel Syrië tot een spookstad hadden willen maken! Inmiddels heeft het Vrije Syrische Leger, uit Qousseir eindelijk verdreven, op zijn vlucht op 28 mei 2013 alle christenen vermoord in het dorp Al-Duvair, aan de grens met Libanon. Europa blijft dit Vrije Syrische Leger steunen! Uit het voormalige Oostblok komt betere steun. De Oekraïense luitenant-kolonel Sergei Razoumovski doet een oproep om aan de zijde van al- Assad te strijden tegen de fundamentalistische islamieten om de christenen te beschermen en te redden. Duizenden vrijwilligers uit Rusland, Wit-Rusland, Moldavië en Oekraïne hebben zich al gemeld. Deze orthodoxe christenen zijn blijkbaar vuriger om hun geloofsgenoten te verdedigen van de westerse (bijna) slapende kerk.
Ondertussen is het leger in onze buurt druk bezig. We zien niet veel maar horen des te meer: vliegtuigen, helikopters en voortdurend bombardementen, ontploffingen, zware doffe geluiden en af en toe een enorme knal. Op zaterdag is er langdurig stroomonderbreking terwijl internet en telefoon heel de dag afgesloten zijn. Elektriciteit blijft ook voor een groot deel van de zondag weg maar het internet kan in de voormiddag weer gebruikt worden. We maken ons wel een beetje zorgen dat het leger, wanneer het zo dicht in de buurt aan het bombarderen is, niet “per toeval” een ding dropt op ons klooster. Een hoge luchtmachtofficier heeft wel laten weten dat hij er goed op zal letten. Maar als je te krampachtig op iets let, doe je soms juist wat je niet wilde doen. Ik denk maar aan mijn spiegel. In de Romeinse toren is mijn kamer de enige die een wasbak heeft, of toch een soort pompsteen. Daarboven heb ik drie keer een spiegel gehangen die telkens gevallen is en kapot. De laatste keer had ik een stuk spiegel over dat groot genoeg is en dat voorlopig nog in het kadertje blijft hangen. Als het leger zich hier serieus mee gaat moeien, kan ik mijn arme spiegel wel voor goed vergeten. (Misschien verraadt dergelijke humor wel dat we niet direct angstig maar toch ongerust zijn).
Op zondag doen we mee met de wereldwijde aanbidding. Paus Franciscus gaat voor in een aanbidding in de St. Pietersbasiliek te Rome vandaag van 17.00 u tot 18.00 u en nodigt alle basilieken, parochiekerken en kapellen van religieuze gemeenschappen over heel de wereld uit om mee doen. Voor ons is dat 18.00 u en we maken er bijna twee uur aanbidding van. We hebben ook wat afwisseling want Nada komt met haar baby Fadia binnen en legt die op het tapijt. Fadia is als een minivliegtuig in volle storm, alles beweegt tegelijk, afzonderlijk en toch vliegen er geen onderdelen af. Hoewel ze af en toe al flink van haar Arabische oortjes kan maken is ze gefascineerd door het kaarslicht rond het Allerheiligste Sacrament op het altaar, nu er geen elektriciteit is en het al donker wordt.
Tijdens deze week is de oogst van de kersen is al binnen. Het zijn prachtige dikke, donker rode. Er zijn ook maar enkele tientallen kersenbomen en ze staan het dichtst bij de kloostergebouwen. Toch is er maar een enkeling van de gemeenschap die op heel onregelmatige uren even mee gaat plukken. Allemaal uit veiligheid om kidnappers geen kans te geven. Na de kersen komen de abrikozen en daarvan zijn veel meer bomen en ze staan verder op. Ik weet niet hoe die zullen geplukt geraken. Dat zullen mensen van het dorp moeten doen. Vorig jaar nog genoten we van alle vrijheid en gingen met heel de gemeenschap ganse dagen abrikozen plukken.
Over het werk hebben we vorige keer al verteld dat men hier tracht alles zo veel mogelijk zelf te doen, volgens de goede oude monnikentraditie. Op de boerderij woont wel een nieuw moslimgezin. Toen de bombardementen begonnen is het vorige gezin met zijn vier kleine kinderen uit veiligheid vertrokken. De boerderij ligt te ver van het klooster, aan de andere kant van het terrein, weliswaar binnen de muren. Er zijn twee koeien en twee vaarzen, een 25-tal schapen, eenden, ganzen, kalkoenen, kippen…Iedere week wordt in het klooster tweemaal yoghurt en kaas gemaakt, hoewel ik nog nergens speciaal materiaal voor het maken van kaas heb gezien. Het zijn dan nog verschillende soorten kaas, harde of zachte, naargelang de zuster die hem maakt. En die wordt dan gegeten ‘op zijn Frans’. Wij aten vroeger brood met kaas, hier eten ze dan kaas met wat brood. Het is waarschijnlijk onder invloed van de Franse keuken. En eigenlijk is Frankrijk het enige land dat geen keuken heeft zoals de andere landen. Er bestaat een Italiaanse keuken, een Vlaamse keuken, een Nederlandse keuken enzovoort. Alleen Frankrijk heeft een “haute cuisine”. Het zij zo. Wij eten dus af en toe kaas van eigen bereiding, met een beetje brood.
Vreugde en droefheid omwille van de bevrijding van Qousseir. Tegelijk worden door het Vrije Syrische Leger (volgens het westen de bevrijders en beschermers van het volk!) nog zoveel mogelijk christenen onderweg uitgemoord. Een leider van Al Nousra geeft wel, ongewild, een indrukwekkend getuigenis en geeft toe dat Qousseir ‘gevallen’ is. “Sinds twee jaar hadden we heel de streek afgegrendeld. We hadden loopgraven voorzien, ondergrondse tunnels, duizenden wapens, een grote hoeveelheid munitie, alles hadden wij in Qousseir klaar…uw overwinning, honden van Alawieten is onzinnig, … krankzinnig. Ik heb deelgenomen aan meerdere grootse operaties in Afghanistan en Irak. Ik heb Khadaffi verslagen (!) maar ik heb nooit mannen gezien die zo vastberaden waren en zich in de strijd gooiden zonder vrees of angst. Zij waren nog meer dan wij bereid om te sterven vanaf het moment dat zij in Qousseir kwamen. Onze strijders hebben hun wapens neergegooid en zijn gevlucht… wij hebben de controle over de situatie verloren vanaf het moment dat de strijders van Hezbollah optraden … Toen ze naar Libanon wilden vluchten, vielen tenslotte tientallen in de valstrik die Hezbollah in de Bekaa valei, in Baalbek voor hen gespannen had.” Op woensdag was Qousseir eindelijk helemaal bevrijd. Zelfs Israël moest de overwinning van Syrië toegeven. Door de herhaalde luchtaanvallen van Israël, die Syrië niet beantwoord heeft, heeft Israël veel meer verloren dat het gewonnen heeft. Het zal nu uiteindelijk gedwongen worden de Golanhoogten terug te geven.
De republikeinse senator McCain heeft einde mei 2013 illegaal Syrië bezocht om te gaan praten met de commandanten van het Vrije Syrische Leger, kidnappers en terroristen, in plaats van als waardige politicus van man tot man contact te nemen met de wettige president. Zo toont hij zich een terroristenleider, zoals de meeste westerse politici en staatshoofden. Tot zijn groot spijt stelt hij vast dat al Assad stand houdt en nu de leiding heeft op het terrein. Hoe erg, hé? Hij wil dat Amerika onmiddellijk ingrijpt. Hoe naïef, hé?
Toen de strijd om Qousseir begon, zowat twee weken geleden, dachten/hoopten wij dat onze gewapende buren naar daar zouden vertrekken om niet meer terug te keren. Het tegendeel is evenwel waar. Terroristen die uit Qousseir konden vluchten zijn naar hier gekomen. In Nabek en Deir Atieh heeft de verenigde ‘oppositie’ zich al overgegeven, de wapens neergelegd en wil met de regering onderhandelen. Voor ons dorp Qâra schijnt dat nog lang niet het geval te zijn. Nogmaals is met de verantwoordelijke generaal van het Syrische leger contact genomen om te vragen dat ze het klooster laten liggen als er hevige gevechten uitbreken. Je weet wel, mijn arme spiegel… Ook deze man heeft ons gerustgesteld. Het zal toch wel even opletten worden de komen dagen of weken. Het dreigt hier de plaats te worden van een soort eindstrijd. Met “Qâra” wordt heel onze streek bedoeld: de bergdorpjes van het Anti-Libanon-gebergte en het dorp Qâra. Wij liggen er precies middenin als een koppelteken.
In verschillende landen over heel de wereld wordt geprotesteerd als steun aan Syrië. Anderzijds krijgen landen die in Syrië een zogenaamde “volksopstand” hebben willen uitlokken nu zelf een echte volksopstand op hun bord: Amerika, Frankrijk, Turkije… In Frankrijk is werkelijk een soort tweede Franse Revolutie aan de gang.
Indrukwekkend zijn de getuigenissen van de deelnemers van de massamanifestatie op 26 mei 2013 te Parijs in de ‘manifestation pour tous’. Een jonge reserveofficier, monnik, jurist, met meerdere militaire diploma’s en militaire onderscheidingen schrijft in een open brief aan de president dat hij zijn onderscheidingen teruggeeft. Terwijl hij met andere jongeren de avond te voren in een wake doorbracht werd hij brutaal opgepakt en 24 uur vastgehouden zonder enige aanleiding. Van de dag zelf zijn er velen die getuigen hoe zij zagen dat de oproerpolitie zelf agressie uitlokte om dan brutaal met geweld op de jongeren in te kunnen slaan.
Een huismoeder getuigt hoe zij, samen met anderen brutaal werd opgepakt zonder dat er enige reden toe was. Toen zij tegen de twee politiemannen die haar meenamen zij dat ze zich schaamde in hun plaats, antwoordde een van hen: ja, wij schamen ons! Verschillenden getuigden dat hetgeen ze daar te zien kregen vanwege de politie een regelrechte ontspoorde dictatuur was. Welnu, dit is een beweging vooral van overtuigde jongeren tegen de dictatuur in Frankrijk en tegen de afbraak van de fundamenten van de maatschappij.
In Turkije is al iets gelijkaardigs bezig met niet ophoudende massamanifestaties tegen het dictatoriale regime en tegen Erdogan. Kun je het de Syrische ministers kwalijk nemen dat ze fijntjes alle kritiek die Erdogan meer dan twee jaar lang zo rijkelijk heeft afgeschoten op Assad nu terugsturen? Als Erdogan zijn volk wil respecteren moet hij aftreden, zeggen ze. Hij krijgt nu een echte Arabische lente, die deze keer noch door Israël noch door Qatar is uitgelokt, maar door zijn eigen dictatoriaal gedrag. Dat hij nu de massa gevangenen, opgesloten omwille van gewetensvrijheid, vrij laat! En op die wijze bewerkt de vastberadenheid van Syrië een grondverschuiving in de wereldpolitiek. Fr. Hollande en R.T. Erdogan die de val van al Assad hebben willen bewerken, worden nu zelf van hun troon gestoten. Ik vermoed dat ze de massamanifestaties niet zullen overleven.
Ondertussen erkent een intern rapport van de NAVO dat 70 % van de Syriërs achter de president staat (20 % hebben geen mening, 10 % zijn voor de rebellen). En zo hebben de Europese geleerden en deskundigen door ijverig studiewerk het inzicht verworven dat de simpelste Syrische boer al jaren had. Het verheugt het ons dat inmiddels de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy op de 31ste top Rusland-EU in Ekaterinbourgh Putin en Geneve II ten volle schijnt te steunen, op basis van Geneve I.
Op donderdag 6 juni wilde ik met mijn Postelse abdijgemeenschap in de eucharistie verbonden zijn omwille van het feest van de hl. Norbertus (1080-1134). Het is een gelegenheid om het leven van deze merkwaardige apostel te vertellen. Hij ondervond in eigen midden zoveel tegenwerking dat hij in Frankrijk, zijn orde gesticht heeft, waarna hij toch weer terug keerde. Als ik daarbij een kort Arabisch zinnetje probeer te stamelen, zie ik bij de medebroeders en –zusters een brede glimlach, terwijl de kinderen achter in de kapel enthousiast hun duim omhoog steken. Ik hoop dat ze ook verstaan hebben wat ik wilde zeggen. Op vrijdag 7 juni vieren we het feest van het Heilig Hart, al is dit in de byzantijnse ritus niet voorzien. We gaan bijzonder bidden en ook weer even aanbidding houden voor de bescherming van deze streek en opdat onze gewapende en bebaarde geburen zich zouden overgeven en meewerken aan een vreedzame hervorming van het land. Ook zij zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis…
Priester Daniël Maes.
Mediawerkgroep Syrië 
Reacties
Nog geen reacties