MEDIAWERKGROEP SYRIE – 6 december 2013 – Meer en meer blijkt dat de ‘jacht’ op grondstoffen aan de basis ligt van de Syrische oorlog. Het gaat hier meer bepaald over de recent ontdekte olie- en gasreserves voor de kust van Israël, Syrië, Libanon, Turkije en Cyprus. Alleen al de voorraden op Syrisch gebied, zowel voor de kust als op het land (ook in de omgeving van Qara zijn belangrijke ‘gasbellen’ ontdekt) , zouden kunnen evenaren met die van Irak of Iran.
Geostrategie
“Dit gegeven kan heel de strategische en economische context in de regio door mekaar schudden”, aldus dokter Imad Fawzi Shueibi, een Syrische filosoof en specialist in geopolitiek in een interview op de Libanese TV-zender Al-Mayadeen.
“Eénmaal al deze olie- en gasvelden in productie zullen zijn, zal dit uiteraard van invloed zijn op de internationale olieprijzen. De Golfstaten – en zeker Qatar en Saudi Arabië – zijn als de dood voor een lagere olieprijs. Is het dan verwonderlijk dat uitgerekend deze twee landen de hoofdsponsors zijn van de ‘Syrische rebellie’, vraagt Imad zich af.
En hij gaat verder: “Uiteraard willen ze dat de chaos blijft duren in Syrië en dat de diverse ‘rebellengroepen’ stokebrand blijven spelen. En dan zijn er nog de zogenaamde ‘gazoducten’; pijpleidingen waardoor gas naar Europa gestuurd wordt. Momenteel zijn er op dit vlak twee, mekaar beconcurrerende projecten: South Stream en Nabuco. De eerste levert gas vanuit de regio Bakou in Zuid-Rusland via de Zwarte Zee en de Balkan aan Europa. En dit zonder het Turkse grondgebied te passeren. Nabuco wil gas vanuit Centraal-Azië en de Kaukasus via Turkije naar Europa sturen. Het Nabuco-trajekt wordt momenteel volledig overschaduwd door South Stream tot grote woede van Turkije. Qatar dat zijn gas nu voornamelijk exporteert via dure LNG-schepen, zou dit graag via een pijpleiding in Syrië naar de Middellandse Zee brengen. Maar Syrië heeft hieromtrent in 2011 al exclusiviteitscontracten afgesloten met Iran en Irak. Dus nog maar eens een reden voor Qatar om zich te mengen in het Syrische conflict.’’
Grote Mogendheden
Imad ziet hier ook veranderende krachten ontstaan in de klassieke internationale verhoudingen.
“De Verenigde Staten (VS) en Rusland willen daarom ook absoluut meer rust en stabiliteit in de regio. Ook Israël wil dit. Want de eigen gasvoorraden voor de kust zijn onlosmakelijk verbonden met die van Libanon en Syrië. De recente toenadering in heel deze kwestie tussen de VS en Rusland enerzijds en Rusland en Israël anderzijds moet men in dit licht bekijken. Zo is er dan misschien toch nog hoop dat deze drie landen hun invloed ten volle zullen gebruiken om de bloedige Syrische oorlog te stoppen.”
Maar groot struikelblok blijft natuurlijk de Palestijnse kwestie. “Zolang voor dit probleem geen duurzame en rechtvaardige oplossing wordt gevonden, zullen stabiliteit en vrede voor de regio steeds een broos gegeven blijven’’, aldus nog Imad Shueibi.
Uit het Frans vertaald en samengevat door Paul.
Bron: Mondialisation.ca
Mediawerkgroep Syrië 
Reacties
Nog geen reacties