De leugens van coalitie bombardementen

Weet u het nog? NAVO-bombardementen op Libië om de vrijheid daar te bevorderen? “Kjk mensen dit is vrijheid….”

MEDIAWERKGROEP SYRIE – 25 februari 2015 – Sinds augustus 2014 voert een internationale coalitie onder leiding van de Verenigde Staten (VS) een valse oorlog tegen de Islamitische Staat (IS). Dit schrijft Michel Chossudovsky, professor economie aan de Universiteit van Ottawa in Canada, in Global Research van 19 februari 2015.

Volgens de directeur van het Centre for Research on Globalization (CRG) in het Canadese Montreal zorgden meer dan 16.000 luchtaanvallen op doelwitten in Irak en Syrië voor talrijke burgerslachtoffers, maar konden ze de opmars van IS niet tegenhouden.

Dat Amerikaanse oorlogsvliegtuigen niet opgewassen zijn tegen Toyota pickup trucks met terroristen is weinig waarschijnlijk wetende wat hun mogelijkheden waren tijdens de Golfoorlogen. Toen IS in juni 2014 in konvooi 200 kilometer door de woestijn trok van Syrië naar Irak bleven de F15’s, F22 Raptors en F16’s gewoon toekijken. Het Iraakse leger deserteerde massaal en miljoenen burgers sloegen op de vlucht of leven sindsdien onder een terreurregime. En na een half jaar van schijnbombardementen zitten de terroristen van IS nog stevig in het zadel in hun uitgeroepen kalifaat.

Schrikbewind

De lijst met barbaarse daden is bijzonder lang. Zo kon de terreurorgansatie IS recent ongestraft 150 gevangenen executeren in al-Bagdadi in het westen van Irak. Onder de doden bevonden zich eveneens kinderen. Als zakcentje verkopen de terroristen organen van dode of gewonde strijders, volgend Mohamed Alhakim, de Iraakse ambassadeur bij de Verenigde Naties (VN).

De Jordaanse piloot Mu’ath al-Kasabseh en 45 burgers werden door IS levend verbrand. En er is de systematische foltering en massa-executie van kinderen.

Iraakse militaire leiders geven intussen toe dat IS nog steeds terrein wint en Anbar – met 138.500 km² de grootste Iraakse provincie – een verloren zaak is voor het Iraakse leger.

Goed nieuws show

De ‘goed nieuws show’ van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry over de strijd tegen IS wordt met klem tegengesproken door de Iraakse vicepresident Ayad Allawi. Bovendien krijgt niet alleen Libië, maar ook Jemen en Libanon in toenemende mate te maken met gelijkgezinde terreurorganisaties als IS, toenemende instabiliteit en het ontbreken van wetten en orde.

Sjiieten versus soennieten

Het probleem met de sjiitische regering in Bagdad is ook dat het weinig vertrouwen heeft in andere Arabische landen en enkel informatie deelt met zijn Iraanse bondgenoot. Gezien de vuile rol die Saudi-Arabië en de Golfstaten spelen in het conflict in buurland Syrië is die sceptische houding tegenover soennitische staten ook grotendeels te begrijpen.

Alle protagonisten die de terroristen in Syrië steunen – Turkije, Saudi-Arabië en het Westen – zien in de coalitie bombardementen een middel op het eigen blazoen op te blazen. Niemand gelooft echter dat het drie jaar of langer moet duren vooraleer men de grootste bolwerken van IS kan uitschakelen in de Levant. President Saddam Hussein kon men met een destijds veel machtiger Iraakse leger op enkele maanden op de knieën krijgen, maar IS-leider kalief Abu Bakr al-Baghdadi en zijn terroristen kunnen na zes maanden bombardementen hun terrein zelfs nog uitbreiden? Alles behalve geloofwaardig.

Bondgenoot IS en wapenindustrie

Tenzij – en daar gaat het om – de Verenigde Staten de bondgenoten van IS het leven in hun uitgeroepen kalifaat vooral niet te moeilijk willen maken en expres bombarderen op lege loodsen en in de woestijn, zoals de burgerbevolking beweert. De Amerikaanse economie moet het immers hebben van de wapenindustrie en die heeft alles te verliezen als men IS in enkele maanden kan uitschakelen met luchtbombardementen. Dus bombardeert men vooral niet te vaak raak en schakelt men niet meer terroristen uit dan er Irak en Syrië binnenstromen. Het systeem van staten met georganiseerde chaos – heers- en verdeelstrategie – speelt immers in het belang van de VS en regionale bondgenoot Israël. Zolang de verdeeldheid blijft tussen sjiieten en soennieten en Arabische landen hun handen vol hebben met de verdediging van de eigen onderdanen tegen terroristen, moet Tel Aviv niets vrezen van zijn Arabische buren.

Bedrog