Daniël Maes, norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24 miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse norbertijn Maes is om van het klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het christendom, in dialoog met joden en moslims.
Goede Vrienden,
Volgende week is het Goede Week en die wordt in de byzantijnse
liturgie bijzonder intens gevierd met vele uren gebed overdag, ’s
avonds én ’s nachts. De laatste dagen zijn het bovendien vieringen die
nagenoeg dag en nacht in beslag nemen. Daarom zal ik volgende week
geen bericht schrijven en het ook in de paasweek wat rustiger aan
doen. Er is overigens in de hele geschiedenis van de mensheid geen
enkel belangrijker nieuws te vertellen dan Jezus’ sterven en
verrijzen. Alvast een Zalig Paasfeest.
Wil me verontschuldigen omdat ik de voorbije weken, onwetend, een
aantal emailadressen blijkbaar heb overgeslagen. Dat euvel heb ik
hersteld.
De oorlog gaat hier nog steeds verder. Het leger verricht prima werk
maar de tegenkrachten blijven steeds nieuwe aanvallen verzinnen en
uitvoeren. Ook al zou de oorlog nog 20 jaar duren, het ziet er naar
uit dat onze streek Qalamoun veilig zal blijven.
In dit voorlopig laatste bericht heb ik een ietwat ruimer perspectief
willen bieden. We kijken iets verder dan de miserie in het
Midden-Oosten. Onze ellende is slechts een onderdeel van de geplande
“nieuwe wereldorde”. Een verwittigd man is er twee waard.
Nog dit. Zondag is er in Brussel (Kunstberg 14.00 u) een manifestatie
voor het gezin. Warm aanbevolen.
Van harte.
P. Daniel.
.
Vrijdag 27 maart 2015
Ontwrichte individuen in een “nieuwe wereldorde”
Onze media zijn afgestemd op de laatste gebeurtenissen, zonder ruimer perspectief, het heet van de naald, hier en nu. Dat geeft sensatie en amusement. Wie echter het geheel van de gebeurtenissen wat ruimer ziet en overweegt, kan niet ontkennen dat we nu een wereldwijde ontwrichting meemaken van de waardigheid van de mens. De mensheid zelf is hiervan tegelijk getuige én slachtoffer. Kort samengevat: de mens wordt losgemaakt van God, van zijn land en cultuur, van zijn familie en van zichzelf. En dit wordt gelijktijdig bewerkt door de techniek, de ethiek en de politiek. Alle krachten werken wereldwijd samen om de mensen tot kunstmatige, losse, weerloze individuen te herleiden,bereid om alles te aanvaarden wat vanwege de “nieuwe wereldorde” wordt aangeboden.
Vooreerst wordt de mens losgemaakt van God. Europa is hiervan een sprekend voorbeeld. De christelijke wortels zijn doorgehakt, terwijl de westerse beschaving juist ontstaan en gegroeid is uit het joods-christelijke geloof. Heel ons stelsel van sociale zekerheid komt voort uit de initiatieven van priesters, religieuzen en gedreven gelovigen die vanuit de geest van het evangelie de zorg ter harte namen van zieken, gehandicapten, armen, wezen en weduwen, de opvoeding van de kinderen. Onze universiteiten zijn gegroeid uit kerkelijke instellingen. En op cultureel gebied zijn en blijven de grootste kunstwerken (kathedralen, beeldhouwwerken,schilderwerken, muziek,literatuur, toneel) geïnspireerd door de bijbel en het christelijke geloof. De Franse Revolutie was niets anders dan een voorloper van de islamitische staat met de gruwelen van moord en verwoesting. Vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid zijn evangelische waarden en hebben enkel inhoud vanuit het christelijk geloof. Nu worden systematisch alle verwijzingen naar het christelijk geloof verwijderd of verboden. En wereldwijd worden christenen het meest vervolgd en kerken verwoest. Het doel is: een nieuwe mens maken, los van God, volgens de dogma’s van de vrijmetselarij.
Vervolgens wordt de mens losgemaakt van zijn eigen cultuur en land. Hiervoor wordt de soevereiniteit van de volkeren en landen wereldwijd afgeschaft. Dit proces is al flink gevorderd. Tegelijk met de uitroeiing van een 2000 jaar oud christendom zijn resten van de oudste Mesopotamische beschaving in Irak en Syrië nagenoeg al met de grond gelijk gemaakt. Hiervoor werden door het westen Al Qaida en Daesh opgericht. Hun gruwelen worden getoond, niet met amateursbeelden maar met filmen van Hollywood-kwaliteit, om de openbare opinie zo erg mogelijk te choqueren zodat de eigenlijke westerse broodheren (van VS-Israël, NAVO, Golfstaten) nog meer krediet krijgen om verder te doen. Een wereldwijde coalitie dient, niet om het terrorisme te bestrijden maar om de infrastructuur van Irak en Syrië te vernielen. Terroristen worden ondertussen voorzien van de nieuwste wapens, de beste opleiding en communicatiemateriaal, westers bescherming en heel veel geld van de gestolen olie. Frankrijk levert zijn wapens, Engeland stuurt nu 75 instructeurs naar Syrië om de terroristen te helpen. De VS en Saoedi-Arabië zijn nu Al Qaida en Daesh aan het helpen om Jemen te verwoesten. Idlib wordt bestookt met Amerikaanse TOW raketten en in de oude stad Bosra die al in de 8e eeuw voor Christus voorkomt op Egyptische papyrusrollen en nu erkend is als werelderfgoed worden kostbare archeologische schatten verwoest. Omdat Rusland de enige wereldmacht is die de moed heeft aan deze krankzinnige nieuwe wereldorde “neen” te zeggen, worden wereldwijd alle krachten, landen en organisaties ingeschakeld om Oekraïne te verwoesten, om zware sancties op te leggen, de pijpleiding van Gazprom te saboteren, de roebel ten val te brengen, de olieprijzen te doen ineenstorten enz. enz. Gelukkig bewerkt deze westerse barbarij tegen Rusland een renaissance zoals nooit voorheen. Op gelijkaardige wijze hebben de moorden en verwoestingen door het westen en zijn bondgenoten in Syrië eveneens geleid tot een eensgezinde weerstand die niet gebroken kan worden.
Verder wordt de mens losgerukt uit zijn gezin en familie. De nieuwe wereldorde voorziet losse individuen. Huwelijk en gezin zijn al voor een groot deel in de praktijk afgeschaft en vervangen door allerlei vrijblijvende relaties. De families zijn verbrokkeld. Mensen worden niet beschouwd als behorend tot een gezin of familie maar als losstaande individuen. Het gezin is al lang niet meer de basis-cel van de maatschappij maar het slachtoffer van de samenleving. In één adem vermelden we hier ook de streving om de mens los te rukken van zichzelf en zijn identiteit te vernietigen door de zogenaamde gender-ideologie. Het onderscheid tussen man en vrouw, jongen en meisje is afgeschaft. De werkelijkheid van het verschil van de geslachten dat ons als grootste rijkdom sinds de schepping is gegeven, wordt vervangen door iets onzijdigs, waarbij ieder dan kan kiezen. Hiermee wordt ons wijsgemaakt dat we niets meer zijn dan een aap.
Hoe deze strijd voor ontmenselijking gevoerd wordt op technisch gebied zien we best aan de proefbuisbaby’s. Hier ontbreekt nu nog een kunstmatige baarmoeder om een “perfecte mens” te fabriceren in het laboratiorium, kil en onmenselijk. De eugenetische praktijken van de Nazi’s, die vol afschuw werden afgewezen, worden nu door onze gezaghebbende theologen en medici gloedvol verdedigd en aangeprezen als vooruitgang. Het gezond verstand daarentegen zegt ons dat het niet de taak van de geneeskunde is om kunstmatig een kind te fabriceren voor een echtpaar dat lijdt onder onvruchtbaarheid. Het is de taak van de geneeskunde de oorzaak van de onvruchtbaarheid te bestuderen en uiteindelijk te verhelpen. Dat is waardige gynaecologie en echte vooruitgang.
Op moreel vlak zit de wereldbevolking al op kruissnelheid naar de afbraak van de menselijke waarden: seksualiteit is al losgemaakt van de vruchtbaarheid en wordt algemeen aanvaard als zijnde enkel voor ontspanning, het huwelijk is ontbonden en ook het gezin bestaat eigenlijk al niet meer. Welnu, de hefboom voor al deze ontwrichtingen was en is de contraceptie. Het woord zegt het zelf “contra”, tegen de conceptie en het leven. Daarmee wordt rechtstreeks de verantwoordelijkheid aangetast. En de verantwoordelijkheid is de kern van het menselijk leven. Hieruit zijn alle andere ontwrichtingen als vanzelf gevolgd: abortus, sterilisatie, euthanasie, vrijblijvende relaties in alle mogelijke combinaties, afschaffing van de eigenheid van man en vrouw, jongen en meisje door een “gender”, de veterinaire voortplantingstechnieken, de afschaffing van het onderscheid tussen vader en moeder… Inmiddels worden de “rechten” van LGBT (Lesbisch, Gay, Bi, Trans) in de UNO en de EU gehuldigd als de speerpunten van de democratie.
Op politiek vlak is onze wereld één chaos, maar media en politiek zijn er in geslaagd om de huidige ellende voor te stellen als een noodzakelijk tussenstadium naar een wereld van vrijheid en democratie, welvaart en veiligheid. De verwoestingen in Irak, Libië, Syrië zijn zogenaamd allemaal bedoeld om de bevolking van de westerse democratie en welvaart te laten genieten. Zo wordt de utopie voorgehouden van welvaart en democratie, vrijheid en stabiliteit onder de macht van één wereld-super-staat, een totalitarisme, met het masker van een vriendelijk gelaat, een soort fascisme en nazisme op kousen. Presidenten en staatshoofden zijn hierbij niet de eigenlijke leiders. Zij krijgen maar macht als zij tonen dat zij goede marionetten zijn. Het zijn de super-bankiers en de bazen van de wapenindustrie die als de schimmige oligarchen aan de touwtjes trekken. Hieraan zijn ook alle grote wereldorganisaties en firma’s onderworpen. Aan vrede hebben die heersers geen boodschap. Vrede brengt voor hen niets op. Oorlog en chaos zijn de middelen om de soevereine staten af te schaffen en te herschikken volgens de normen van hun nieuwe wereldorde. Oorlogen zijn de goudmijnen van rijkdom en macht. Een zachter middel om zich te verrijken en anderen in armoede te storten is de “ideologie van de ecologie”. De laatste duizend jaar zijn er op onze aarde telkens perioden van opwarming en afkoeling geweest. Dit heeft niets te maken met de activiteit van de mens maar met de zon, zoals goede wetenschappers ons leren en zoals ook blijkt uit de andere planeten. De oligarchen hebben in de opwarming evenwel een ideaal middel gezien om heel de aarde en alles wat er door mensen wordt gedaan met een onzinnige taks te belasten. Daarmee kunnen de arme volkeren nog armer gemaakt worden en iedereen belast worden voor van alles en nog wat: auto, trein, vliegtuig, alle menselijke arbeid in landbouw, industrie of waar ook. En zo kunnen die heersers hun willekeurige wetten opleggen aan alle volken. Ecologie in de ware zin is respect betonen voor de schepping Gods, voor de mens en het menselijk ritme, voor huwelijk en gezin, wat bepaalde beperkingen meebrengt in het persoonlijke en sociale leven. Wie hierover spreekt zal echter vlug in media en politiek “geëxcommuniceerd” worden, want er mag geen enkele beperking aanvaard worden voor het individuele genot en de consumptie.
Bovenstaande gedachten heb ik op mijn eigen wijze uitgewerkt. Bepaalde elementen heb ik gehaald uit de schitterende voordracht van moeder Agnès-Mariam in Parijs, waarover ik vorige week al schreef. Nu komen de grondgedachten van Guillaume de Prémare.Hij is de algemene afgevaardigde van “Ichtus”, kroniekschrijver voor radio Espérance en de oud-voorzitter van de beweging Manif Pour Tous. Samen met journalist Eric Letty publiceerde hij deze maand het boek: “La déshumanisation, autoroute vers l’utopie du meilleur des mondes”, Ed. Pierre- Guillaume de Roux, 2015. Hij werd geïnterviewd door “Rouge et Noire” (R & N), een internetsite van informatie, reflectie en analyse. R & N wil zich niet aandienen als de officiële stem van de Kerk of van de clerus, maar wil wel in het hart van de Kerk staan en in eenheid met de paus van Rome.
Het vertrekpunt vormt de roman van de Engelse schrijver en filosoof Aldous Huxley,Brave new World (1932) met zijn satirische fictie van een nieuwe wereld. Het is een zogenaamde “volmaakte” wereld, immoreel, totalitair, zonder liefde, zonder geluk. Hij zag de mensen leven als in een grote gevangenis zonder muren, waarbij ze er zelfs niet aan denken om te ontsnappen. Ze zijn alleen maar bezig met zich te ontspannen en consumeren. Deze wereld is ingedeeld in verschillende groepen van heel intelligente tot de meest dwaze mensen. Huxkey voorvoelde de verschuiving van de moderne tijd naar een zogenaamde volmaakte samenleving met een geheel nieuw mensbeeld, dat totaal ontmenselijkt is. De mens is hier een hulpeloos individu geworden, overgeleverd aan al wat vanwege een super wereldstaat wordt aangeboden of opgelegd.
Wat kunnen we doen?
Er is actief verzet nodig. Op staatkundig gebied zien we dat Rusland volop aan het terugkeren is naar zijn authentieke wortels en een renaissance meemaakt als nooit voorheen. Het monastieke en kerkelijke leven is in volle bloei (we stelden vroeger het dynamische klooster van Valaam al voor). De meeste Russen doorzien de vernietigende strategie van het westen en willen hun land daartegen beschermen. Daarom wordt Rusland steeds meer het doelwit van de internationale oorlogspropaganda. Syrië, de bakermat van de beschaving en van het christendom is al verwoest maar buigt niet voor de opgelegde nieuwe wereldorde. Het houdt stand en is voor andere landen een model van weerstand.
De princiepen van de weerstand zijn die van het christelijk geloof en de sociale leer van de Kerk. De inspiratie voor de weerstand vinden we in het genie van het christendom. Centraal staat de waardigheid van de mens, van iedere mens en van heel de mens. We erkennen de eenheid van de mens in zijn lichamelijke, psychische en geestelijke dimensie, met een aardse én eeuwige roeping. Hierbij steunen we op de grote principes van de sociale leer van de Kerk: het algemeen belang, de vrijheid en verantwoordelijkheid van ieder mens, het principe van subsidiariteit, de universele bestemming van de aardse goederen, de solidariteit gebaseerd op christelijke liefde. Tenslotte vertrekt een authentieke revolutie altijd van een persoonlijke bekering.
De basis-cel van de weerstand is het gezin. Een christelijk gezin bevat alle antwoorden op de ontwrichtingen van deze tijd. Frankrijk is goed bezig met zijn LMPT (La Manif Pour tous) om massaal te protesteren tegen alle wetten die de waardigheid van huwelijk en gezin aantasten. Er is natuurlijk nog veel meer nodig, nl. de vorming van gewone, gezonde christelijke gezinnen, waarin kinderen in de volle rijkdom van het christelijk geloof worden opgevoed en hun eigenheid ontwikkelen. Hiervoor dienen echter eerst nog de resten van de voorbije halve eeuw van de vernietigende contraceptieve cultuur opgeruimd te worden. De voormalige grootmeester van de Franse loge, Pierre Simon, had vrij vlug door dat de contraceptie als de hefboom was voor alle andere, door hem gewenste ontwrichtingen. Onze theologen en heel de intelligentia liepen bewust of onbewust achter hem aan. Tegen de kerkelijke leer in, beweerden ze dat contraceptie geen “kwaad in zich” kon zijn. Ze zwaaiden met grote woorden als “holistisch” en “personalistisch” en beseften niet dat ze de menselijke seksualiteit, dank zij de pil, reduceerden tot het puur biologisch niveau. Bijna al onze gezaghebbende theologen, journalisten en kerkleiders hanteerden een misvormd personalisme om een voorzichtige opening te maken naar contraceptie. Een generatie later werd “de pil” al gegeven aan tienermeisjes en alle ontwrichtingen volgden vanzelf. De verwoesting van de contraceptie op lichamelijk, moreel, sociaal en kerkelijk gebied is bij velen nog lang niet doorgedrongen. We hebben een halve eeuw lang stenen en schorpioenen gekregen in plaats van brood. De ravage is nu duidelijk. De tijd is rijp om de besluiten te trekken. Tevens dienen geheel nieuwe perspectieven zich aan. Er is een schitterende “theologie van het lichaam” ontwikkeld, die de vaste leer van de Kerk illustreert en er zijn de volkomen wetenschappelijk gefundeerde natuurlijke methoden van vruchtbaarheidsregeling, zoals het Sensiplan®, voor zelfbewuste ouders. De mythe van de “veilige contraceptie” is voorbij. Nieuwe perspectieven vanuit een authentieke kerkelijke leer dienen zich aan. Dit zijn geen slogans maar het is het topje van de ijsberg; wat uitvoerig kan gestaafd worden. Laten we actief deelnemen aan de strijd om de bevrijdende waarheid, in het licht van de komende gezinssynode van oktober.
Priester Daniël Maes.
Mediawerkgroep Syrië 
Reacties
Nog geen reacties